अन्नदान । अन्नदानाचे महत्व । अन्नदान हेच श्रेष्ठ दान ।
।। नमस्कार जय महाराष्ट्र ।।
अन्नदान.
दान एक असे कार्य आहे, ज्याद्वारे आपण केवळ धर्माचे योग्य पालन करू शकत नाही तर आपल्या जीवनातील सर्व समस्यांपासून मुक्त होऊ शकतो. वय, संरक्षण आणि आरोग्यासाठी दान अतुलनीय मानले जाते. जीवनातील सर्व समस्यांपासून मुक्ती मिळवण्यासाठी दानाचेही विशेष महत्त्व आहे. दान केल्याने ग्रहांच्या दुःखातून मुक्ती मिळणे सोपे होते.
जेव्हा ज्योतिषी एखाद्या विशिष्ट व्यक्तीच्या जन्मपत्रिकेचे मूल्यांकन केल्यानंतर, जीवनातील आनंद, समृद्धी आणि इतर इच्छा पूर्ण करण्यासाठी धर्मादाय कार्य करण्याचा सल्ला देतात. काहीही, अन्न आणि अगदी महागडे दागिने दान केले जातात.
दानधर्माने कीर्ती, अहिंसेने आरोग्य आणि ब्राह्मणांची सेवा याने राज्य आणि परम ब्रह्म प्राप्त होते. जलदान केल्याने मनुष्याला अविनाशी कीर्ती प्राप्त होते. अन्नदान केल्याने मनुष्याला कामातून पूर्ण समाधान मिळते. दानशूर व्यक्तीला जीवनातील अर्थ, काम आणि मोक्ष सर्वकाही मिळते. कलियुगात कितीही दान दिले तरी ते मोक्षच असते.
तुलसीदासजींनी म्हटले आहे – प्रगत चार पद धर्म कही कलीमही एक मुख्य येन केन विधि दिनहाई दान कही कल्याण.
दानाच्या वैभवाला अंत नाही, कर्णासारखा दानकर्ता जगात कोणी नाही. धर्मादाय बद्दल चर्चा करण्यापूर्वी, एक गोष्ट स्पष्ट करू इच्छितो. हुशारीने कमवा, हुशारीने खर्च करा, प्रेमाने दान करा.
जेव्हा एखाद्या व्यक्तीवर शनि आरोह, तृतीय, आठवा किंवा नशिबात असतो आणि गुरु कोणत्याही प्रकारे असतो तेव्हा असे लोक आरामदायी जीवन जगतात.
त्यामुळे अन्न हा जीवनाचा मुख्य आधार असल्याचे स्पष्ट होते. म्हणूनच अन्नदान हे जीवनदानच आहे. अन्नदान हे श्रेष्ठ आणि पुण्य मानले गेले आहे. धर्मात कोणताही जप, तप, यज्ञ इत्यादी अन्नदानाशिवाय पूर्ण होत नाही. अन्न ही एकच गोष्ट आहे जी शरीराबरोबरच आत्म्यालाही तृप्त करते. त्यामुळेच काही दान करायचे असेल तर अन्नदान करा, असे सांगितले आहे. अन्नदान केल्याने खूप फायदा होतो. आपण अन्नदान का करावे किंवा अन्नदानाच्या फायद्यांविषयी सांगूया….
दान नेहमी स्वेच्छेने केले पाहिजे. कोणत्याही दबावाखाली केलेले दान कधीही शुभ फळ देत नाही.
धर्मादाय म्हणून जे काही वस्तू दिल्या जातात, त्या नेहमी उत्तम दर्जाच्या असाव्यात किंवा किमान त्या तुम्ही स्वतः वापरता त्यासारख्याच असाव्यात. कमी दर्जाच्या वस्तू दान करू नये
अन्नदानाचे महत्व.
- अन्नदान करणाऱ्याच्या २१ पिढ्यांचा उद्धार होतो.
- अन्नदान सर्व दानात श्रेष्ठ दान आहे. अन्नदानाच्या पुण्यामुळेच राजा रती देवास स्वर्गलोकाची प्राप्ती झाली.
- जे अन्नदान करीत नाहीत त्यांना परलोकात उपाशी राहावे लागते.
- अन्नदान करणारा शिवलोकात जातो तिन्ही लोकात अन्नदानासारखे श्रेष्ठ दान नाही.
- अन्नदान करणारा वास्तविक प्राणदान करणारा असतो.
- अन्नदान हे असे दान आहे जेथे दाता-भोक्ता असे दोघेही प्रत्यक्ष रूपात संतुष्ट होतात. इतर सर्व दानाचे फळ अप्रत्यक्ष असते.
- जो पर्यंत दान देणारा व दान घेणारा यांना तहान भुखेच्या भावनेचा अनुभव येत आहे तो पर्यंत अन्नदानापेक्षा श्रेष्ठ असे दुसरे कोणतेही दान नाही.
- लक्ष्मी रुसून केव्हा आपल्याकडे पाठ फिरवेल, हे सांगता येणार नाही म्हणून दान तात्काळ करावे. यथाशक्ती, यथासामर्थ्य दान देत राहावे.
- अन्नदानासाठी दिले जाणारे धन कमी होत नाही ते नित्य वाढतच असते, जसे विहिरीतील पाणी काढल्याने अधिक स्वछ होऊन पाण्याचा साठाही वाढतो.
- संसारात अन्नदानासारखे श्रेष्ठदान पूर्वीही नव्हते व पुढेही नसेल. अन्नामुळेच शरीराचे बल वाढते. अन्नाच्या आधारेच आपले प्राण टिकून राहतात म्हणून अन्नदान करणारा प्राणदाता सर्वस्व देणारा समाजाला जातो.
- न्यायिक मार्गाने मिळविलेल्या उत्पन्नातील एक दशांश भाग भगवंताच्या कार्यासाठी उपयोगात आणावा असे शास्त्र सांगते.
- अन्नदाता परमाता आहे त्याचे स्मरण ठेवून अन्न खावे. चवीला बळी न पडता, जरूर असेल तेव्हा आणि तेवढेच खाणे याचे नाव `सात्विक आहार’ होय.
- शेकडो मनुष्यात एखादा शूर असतो, हजारात एखादा पंडित असतो, लाखात एखादा वक्ता असतो, परंतु या सर्वात एखादाच दाता असतो किंवा नसतो.
- अन्नदानासारखे श्रेष्ठ दुसरे दान नाही.
- भुकेलेल्याला अन्न देणे आणि भगवंताच्या नामाचे स्मरण करणे या दोनच गोष्टी परलोकात उपयोगी पडतात.